Ben ik een slechte moeder?

Ben ik een slechte moeder?

Ben ik een slechte moeder? Toen ik deze vraag intypte in de Google zoekbalk vond ik maar liefst  728 MILLIOEN (!) hits. De reden waarom ik deze zin googelde was omdat ik nieuwsgierig was of andere moeders zich net zoals ik wel eens die vraag stelden. Blijkbaar ben ik dus niet alleen, oef. 😜 Als mama heb ik me die vraag al heel vaak gesteld. Doe ik het wel goed als mama? Ben ik er genoeg voor mijn dochter? Voed ik haar “juist” op? (als juist al bestaat denk ik dan) Zadel ik haar niet op met mijn eigen mini-trauma’s, onzekerheden, hersenspinsels? De vraag kwam gisteren opnieuw bij me naar boven en tijdens mijn wandeling deze ochtend heb ik er heel erg diep over nagedacht. Ook mijn dagboek moest er vroeg deze ochtend aan geloven en ik wijdde er best wel wat woorden aan.

Aanleiding voor deze introspectie?

Aanleiding voor deze introspectie? Wel, ik ging gisteren met mijn 16-jarige dochter Gina een glaasje drinken in één van mijn favoriete bars in mijn stad Waregem, Cottage. We klonken er samen op de goede afloop van een situatie die ons leven het afgelopen jaar best wel stevig in zijn greep had. Een ‘Picon vin blanc’ en een heerlijk bordje nachos waren de perfecte manier om dit in alle sereniteit te vieren. Op café gaan met mijn dochter is iets dat ik wel vaker doe. Toen ze nog op ballet was en in het eerste jaar na mijn scheiding in onze nieuwe woonst hier in het centrum van de stad was het een wekelijks moment op vrijdagavond. Zij kwam me na de balletles tegemoet op de markt en dan gingen we samen een glaasje drinken met iets lekkers erbij. Het waren altijd mooie momenten. Als je thuis blijft zitten dan zijn de gesprekken altijd anders. Dan gaat het over wie de vaatwas leegmaakt, of de kamer opgeruimd is, die schoenen die onder en niet naast de kast moeten staan, enzovoort. En dan krijg je spanning, slaande deuren en is het meteen gedaan met praten. Op een andere plaats creëer je een andere sfeer en ben je even weg uit je normale habitat. Dat helpt om op een andere, vaak diepgaandere manier in gesprek te gaan met mijn kind en om tijd te maken voor elkaar. Dat is ook de reden waarom ik klanten vaak meeneem op meerdaagse retraite bij de aanvang of halverwege een gezondheidstraject met mij. Dan maak ik de grootste doorbraken mee en maken ze die ‘klik’ voor meer zelfzorg en komt die gezondheid en dat gezonde gewicht als vanzelf.

Op café met mijn dochter: het gesprek…

Nu, terug naar café. Sinds mijn dochter stopte met ballet, wat voorheen betekende dat ze 4 maal per week een intensieve dansles volgde, heeft ze geen sport meer beoefend. Tenzij wat magere pogingen om te gaan joggen of in haar kamer een work-out te doen. Ik begon over het feit toen we daar samen aan het pintelieren waren. Had ik misschien beter niet gedaan, of toch wel? Ze wees me op het feit dat ik daar grotendeels de oorzaak van was. Met al mijn gezondheidspraatjes over hoe belangrijk sport en gezonde voeding wel is maar vooral dat ik, toen ze eens ging joggen en na 15 minuten al terug thuis stond, grapjes maakte over het feit dat ze zo snel terug was. Of dat ik grapte als ze een work-out in haar kamer deed en vroeg of ik wat tips kon geven en of ze wel zou mee kunnen met mij qua spierkracht. Niet slecht bedoeld van mijn kant, ik zag het eerder als een aanmoediging omdat ik weet dat ze net als ik wel graag wat gezonde competitie heeft. Blijkbaar had ik hiermee toch een heel gevoelige snaar geraakt en haar hierdoor net gedemotiveerd om verder te gaan. Slik… Ik kon wel door de grond zakken van schaamte. Had ik dit gedaan bij haar? Was ik hier de oorzakelijke factor van haar ontgoocheling en had ik haar de moed ontnomen om nog te sporten? Het kwam hard aan vooral omdat ik de tranen in haar ogen zag toen ze het vertelde. Dit was niet mijn bedoeling geweest maar het kwaad was geschied. Ik besefte dat mijn gedrag, mijn woorden op haar een diepe indruk hadden achtergelaten. De klok terugdraaien kan ik niet. Helaas. Maar ‘sorry’ zeggen, dat kan ik wel en dat heb ik gisteren dan ook oprecht gedaan. Het spijt me, het spijt me, het spijt me dat ik hier als mama tekortgeschoten ben. Het zal een werkpunt voor me zijn in de toekomst. En ik heb me dan ook voorgenomen om hieraan te werken. Ga ik nog fouten maken in de toekomst?  Hoogstwaarschijnlijk wel. En misschien maar goed ook want dat maakt me mens. En als mama ben ik in de eerste plaats een mens en maak ik ook fouten. Ik heb wel geleerd om dan ‘sorry’ te zeggen. Maar ik heb ook geleerd om mezelf te vergeven. Dus als ik me afvraag ‘ben ik een slechte moeder’, dan ga ik diep in mezelf nadenken over een situatie waarin ik het beter had gekund. Maar ik ga het dan ook loslaten. Vasthouden aan dat vreselijk schuldgevoel helpt me geen stap vooruit, en de andere persoon ook niet. We moeten allemaal verder. Wat gisteren was is nu eenmaal niet meer te veranderen. Ik verkies om te kijken naar vandaag en wat ik vandaag kan doen om een beter mens te zijn, vertrekkende van de gedachte dat ik al een vrij goed mens ben en dat ik eveneens een goede moeder ben. Elke dag is een nieuwe kans en daarbij geef ik het verleden een plaats maar laat het los.

Loslaten.

Loslaten en jezelf en een ander vergeven is een heel krachtig gebaar. Het is ook iets dat ik aanpak bij mijn klanten in hun gezondheidstraject en hun weg naar een gezond gewicht. Schuldgevoelens spelen een hele grote rol in je fysieke en mentale gezondheid en resulteren ook in extra kilootjes op de weegschaal en spanningsrimpels in je gezicht. Wie daaraan werkt laat soms op één week tijd opeens een paar kilo’s kwijt. Kilo’s onnodige schuldgevoelens die letterlijk wegen op je gezondheid en je gewicht maar die je vooral tegenhouden echt te leven. Dus haal de handrem van je leven, laat los, vergeef en zie vandaag als een nieuwe dag. Ben ik een slechte moeder? Soms dus wel, maar dat is best ok.

Mijn naam is Lies Helsloot en ik noem mezelf de eerste TAKE YOU TIME™ Expert. Ik ben de auteur van 3 gezondheidsboeken (de bestseller “Wandel je slank en gelukkig. Hoe meer stappen je leven kan veranderen”, “Beweeg jezelf slank en gelukkig” (mijn nieuwste boek) en “Het complete boek over haar”), ik blog hier op takeyoutime.com en coach individuele klanten, groepen en bedrijven over de hele wereld naar een gelukkig, gezond leven, gezond gewicht en meer balans tussen werk en privéleven met mijn 7-stappen concept rond zelfzorg TAKE YOU TIME™. Voor meer motivatie en gratis trainingen en uitdagingen, kan je je aanmelden voor de nieuwsbrief op deze site en me volgen op Instagram, Facebook en YouTube. Of neem contact op om meer te weten te komen over mijn online- en coaching programma’s.

Een deel van de inhoud op mijn website is gesponsorde inhoud.